නොසිතුව ලෙස ඔබ ඇවිදින්
නෙතු අංජන තවරා....
මා නොසිතුව නිමේෂයේ
හද ගී විල කලඹා.....
මතක බණක් සේ හඩ ඇසිලා
තුන් සිත සසල වුනා...
දෙව් අගනක රූසිරි දැකලා
සෙනෙහස් වාන් දොරටු බිදුනා...
වදන් නැතුව...ගොලු වි ගිය...ගී පොත
මොහොතක්..මා.. සුරතේ රැදුනා
කතා කරන ඒ..ඇස් දෙක..අද්දර
මතකයි....මේ පද වැල...ගෙතුනා
ඔබේ අදහස්